veda..

Bazen bu şehir sıkıyor beni ve yine o günlerden biri..

Yine nedenini bilmediğim bi sıkıntı..

Buraya dönerken birşeylerin değişeceğini düşünerek döndüm ama herşey bıraktığım gibi.

Değişimini beklediğim şeylerin aslında değişmeyeceğini biliyorum.

Belki de bunun için bir çaba da harcamıyorum ama yine de anlam veremediğim bi umut var içimde...

Hayatımın değişmeyen bir karesi var aslında..VEDA..

Uzun yıllar her şeyini paylaşırsın,zaman ilerledikçe kopamaz hel gelirsin.Kimi zaman hata yapmanı engeller kimi zaman da hatayı birlikte yaparsın.o kadar güzel bi yürek olur ki hayatında bütün olumsuzluklara rağmen seni güldürebilir,senin yanında olur sonra bir bakmışsın ki zaman akmış gitmiş "ayrılık vakti gelmiş"..

burdan gitmek onu mutlu edeceği için,yeni bi hayata başlayacağı için seviniyorum ama kendim için üzülüyorum..

bütün mutluluklarını ,sıkıntılarını paylaştığın herşeyiyle yanında olan insan gidiyor ama hayat sürüklüyor insanları bir yerlere..

bu mutluluğun içinde benim küçük bencilliğim çıkıyor ortaya onsuz ne olacak..

onun gidişinden çok kendi yalnızlığıma üzülüyorum..yeni bir başlangıç her zaman bir vedayla mı bitmek zorunda?

her zaman güle güle demek bana mı kalacak..şimdiye kadar böyle oldu değişir mi?

güle güle son perde kapanırken denecek belki de..o zaman kim düşünecek "bensiz ne yapacağım"diye..

ne ilk ne son VEDA...

2005